از قبله رو مگردان ای خوش کمر برقص آن!!

چارده ساله مَهی بر لب بام

چون مه چارده، در حسن تمام

[یه دختر زیبا و رعنا]

داد هنگامه ی معشوقی ساز

شیوه ی جلوه گری کرد آغاز

[آرایش کرد اومد بیرون]

او فروزان چون مه و کرده هجوم

بر در و بامش اسیران چو نجوم

[از حضورش استقبال شد]

ناگهان پشت خمی همچو هلال

دامن از خون چو شفق مالامال

[از قضا یه پیرمرد هم او را شدیدا فالو کرد]

کرد در قبله ی او روی امید[طلب]

ساخت فرش ره او موی سپید

گوهر اشک به مژگان می سفت

وز دو دیده گهر افشان می گفت

[و بی وقفه صفحه او را چک میکرد]

کِای پَری با همه فرزانگی ام

نام از تو رفت[بُرد] به دیوانگی ام

لاله سان سوخته ی داغ توام

سبزه وش رهسپُر باغ توام

[و رفت به اون دختر زیبای همسایه گفت که فالوت کردما]

نظر لطف به حالم بگشای [یعنی بَک بده تا.]

زنگ اندوه ز جانم بزدای

نوجوان حال کهن پیر چو دید

بوی صدق از نفس او نَشنید

[دختره به همسایه شون خوش بین نبود]

گفت کای پیر پراگنده نظر [یعنی چشم چران]

روبگردان به قفا بازنگر

قفا هم یعنی پشت سرت

که در آن منظره گل رخساریست

که جهان از رخ او گاریست

[یه لینک داد گفت این عکساش دوبرابر من لایک میخوره]

او چوخورشید فلک، من ماهم

من کمین بنده ی او، او شاهم

[خودمم فالورشم مثلا]

عشقبازان چو جمالش نگرند

من که باشم که مرا نام برند

پیر بیچاره چو آن سو نگریست

تا ببیند که در آن منظره کیست

بیچاره در اینجا یعنی اسکول و خیلی چیزهای دیگر

زد جوان دست و فکند از بامش

داد چون سایه به خاک آرامش

[بلاک اند ریپورتش کرد]

کان که با ما ره سودا سپرد

نیست لایق که دگر جان نگرد

هست آیین دوبینی زِ هوَس

قبله ی عشق یکی باشد و بس

عبدالرحمن جامی

با ترجمه و تصحیح فیشنگار